kabindeki garip isik(LUTFEN OKUYUN)

O gün bişeyler olduğunu sabahın ilk saatlerinden itibaren sezmiştik.Kuzenimle beraber alışveriş merkezine gittik.kuzenim kendine kıyafet alacaktı .Bunun için gördüğümüz ilk kişiye kıyafet reyonunu sorduk.Adamsa bize garip garip baktı ve cevap vermedi.Bizde kasiyere gittik.O ise sadece eliyle işaret etti.Orda kimse konuşmuyordu.Çok dikkatimizi çekmişti.Kıyafet reyonunu bulduk fakat oraya gider gitmez elektrikler gitti.Sadece kabinin ışığı yanıyordu.kuzenimle birbirimize sarıldık.Kasaya doğru git tik.Telefonun ışığıyla etrafa baktık.Ama hiç kimse yoktu .Bütün personeller gitmişti.Kapıya doğru koştuk fakat kapılar da açılmıyordu.Kuzenim sesler duyduğunu söyledi.Bağırıp kulaklarını kapatıyordu.Ben çok korkmaya başlamıştım ve ağlamaya başladı.Kendine gelmesi için tokat bile attım fakat bişey değişmedi hatta o kahkahalar atmaya başlamıştı.o anda telefonumun şarjı bitti. Kabinde ışık olduğu için kabine doğru gittim.Ve gerisini hatırlamıyorum.uyandığımda hastanedeydim kuzenimse yoğun bakımdaydı.Bir hafta sonrakuzenim iyileşti ve bana mağazaya gitmeden önceki akşam cin çağırdığını söyledi.